Argazkigintzan, sarritan pentsatzen da erretratua borroka antzeko bat dela, hau da, modeloaren eta argazkilariaren arteko norgehiagoka, zeinek bere ikuspegia ezarriko. Kasu honetan, erretratuetan agertzen diren pertsonek gurago izan dute proiektu kolektibo batera batu, beren irudiaren gaineko kontrola lehenestea baino.

Luis Sepúlveda idazlearen esanetan, “Gizakien aurpegia da bizi izan ditugun lurralde guztiak erregistratzen dituen mapa bakarra”. Lurralde horiek dira zehatz-mehatz kartografiatu ditugunak, topaketaz topaketa, argazkiz argazki.