Nire amaren ama. Nire ama. Nire aitaren arreba. Nire ahizpa. Nire lagunak. Nire kideak. Beraiek. Ni beraien artean. Gu. Planetaren erdia. Gure gorputza. Berpizkundea belaunaldiz belaunaldi hedatzen da. Irakasten digutenetik ikasten dugu, kontatzen digutenetik. Historia, edo gure historia. Gaitzespenetik ikasten dugu, maitasunetik, berotasunetik, apatiatik. Minetik ikasten dugu, frustraziotik, desabantailatik, entzun ez ditugun txaloetatik. Hutsunetik. Gainerakoengandik ikasten dugu, faltan dugun horretatik, nahiko genukeen horretatik. Etorkizuna aurreikustetik. Gure ametsen atzetik joatetik. Bidaietatik eta galdutako trenetatik. Galeratik eta aurkikuntzatik. Esaten ez ditugun hitzetatik, entzuten ez ditugunetatik. Ahanzturatik. Albistetik. Isilak edo isilaraziak. Ez egoten ikasten dugu, izaten, izateko ahalegina egiten. Olatuak zenbatzen edo lau hormaren artean. Bizitza zirkulu batean. Belarria laztantzen digutenetik ikasten dugu, panpina oparitzen digutenetik, lokatzak zikindu egiten duela eta hankak itxi behar ditugula esaten digutenetik. Ontzia eta gorbata. Zaintzen gaituztenengandik ikasten dugu, maite gaituztenengandik, baztertzen, mimatzen, errespetatzen, oldartzen eta barkatzen gaituztenengandik, bekatuari entzungor egin edo kondenatzen gaituztenengandik. Argitik ikasten dugu, grisetik eta itzaletik, harriduratik edo lotsatik. Zalantzetatik ikasten dugu, beldurretatik, begiradetatik, dardoetatik, arakatuak eta zeharkatuak sentitzetik. Ukituak sentitzetik. Hazi egiten gara ikastean, bakarrik eta taldean, ikusitakoa galbahetik pasatuz, espektatibak betez, huts eginez, hondarrak zapalduz eta kristalak saihestuz antzematen ditugunean. Higaduratik ikasten dugu, hondamenditik, errua itotzetik, mihise zuritik, dei okerretik, behar genukeena ez hautatzetik, aldatzen ez den inertziatik, egin ez izanaren, esan ez izanaren eta ezin izanaren damutik. Zorretatik ikasten dugu. Beti. Kosta ahala kosta.